skromny II
wyzbyty pychy, nie goniący się za zewnętrznym blichtrem
Skromny młodzieniec oczy zmrużył i przysłonił (I) Pamiętają i swoi, i nieprzyjaciele Jego damaskowaną krzywą karabelę, Którą piki i sztyki rzezał na kształt sieczki I której żartem skromne dał imię Rózeczki (VI).
Czlowiek ↔ Dusza i rozum ↔ Moralność ↔ Moralność, cechy charakteru